Unitas’30 JO15-5 strijd tot laatste seconde voor punt tegen Hoeven JO15-2.

Op Zaterdagmiddag 14 April stond in Unitas’30 JO15-5 klaar op grasveld B van Hoeven voor de wedstrijd tegen Hoeven JO15-2.
Hoeven JO15-2 is op papier een iets sterkere tegenstander. Maar onze toppers weten inmiddels dat als ze er voor de volle 100 procent voor gaan, ze het menig tegenstander erg moeilijk kunnen maken en zelfs kans hebben op een overwinning.

Vandaag waren Sam en Thijs geblesseerd en Jamie en Jacco waren afwezig. We begonnen de wedstrijd met Levi in de goal, Boaz, Stijn, Jef en Indy in de achterhoede, Emre, Cas M en Gijs op het middenveld en Niels, Shay en Pieter in de voorhoede. Gastspelers Duke en Cas V zouden later deze wedstrijd sterk invallen.

Vanaf de eerste minuut waren onze toppers van Unitas’30 JO15-5 gefocussed. Het was duidelijk dat Hoeven JO15-2 met maar liefst 4 sterk spelende meisjes in het team er op gebrand was ongeslagen te blijven. Hoewel er licht overwicht van Hoeven was, resulteerde dit niet echt in grote kansen. De snelle spits van Hoeven werd door onze verdediging goed geblokt. Rond de 25e minuut liet een van de spitsen van Hoeven zich slim vallen op de rand van de 16 meter en werd er een penalty toegekend.
Maar….gelukkig hebben wij Levi, onze penalty killer. Hij heeft dit seizoen iedere penalty die we tegen kregen gestopt. En dat was ook nu het geval. YES!! Wat een redding.

De strijd om het eerste doelpunt ging dus voort. Hoeven kreeg een paar kansen, maar Unitas’30 kreeg er ook 3. Maar tot de rust slaagde geen enkel team er in te scoren en gingen we dorstig de rust in.

Na de rust was het spelbeeld gelijk aan de eerste helft. Hoeven had nog steeds licht veldoverwicht, maar ook Unitas’30 combineerde af en toe zeer verdienstelijk en kreeg na 10 minuten de grootste kans van de wedstrijd. In een 1 op 1 duel met de keeper werd de bal helaas naast geschoten.
Hoeven wist van dichtbij niet echt gevaarlijk te worden. Het waren vooral schoten van afstand, die doorgaans voor onze keeper ondanks de zon tegen eenvoudig werden gestopt. Maar zo’n 10 minuten voor het einde werd een schot van 20 meter iets van richting veranderd; onze keeper wist de bal nog wel de stompen, maar de bal ging helaas toch in het net. 1-0.

De teleurstelling was duidelijk zichtbaar bij onze toppers.Het duurde een minuutje voordat de motivatie om toch nog een punt te behalen weer werd opgepakt. Toen ging de strijd weer volop voort, en zowaar in de aller aller aller aller aller laatste seconde van de blessuretijd, wist Indy met een schot vanaf 14 meter de bal schuin over de Hoevense Keeper te schieten 1-1. Wat een blijdschap.

Het werd meteen duidelijk dat voetbal emotie is. Wat op dat moment voor onze toppers als een overwinning voelde, voelde bij Hoeven als een verlies. Maar gezien de geleverde strijd en het aantal gecreerde kansen was het gelijk spel verdiend.