Dames 1 op stoom

Na vijf weken geen wedstrijd gespeeld te hebben stond vandaag de wedstrijd tegen de nummer drie van de competitie op het programma! De tegenstanders afkomstig uit Putte zorgde bij sommige voor een serieus interlandgevoel. Een woordje over de grens spreken was daarvoor dus wel vereist en daarom was het Belgische taaltje vooraf maar alvast eventjes geoefend zodat we al hun codetaal konden ontcijferen. Ook voor deze wedstrijd was de nodige versterking van onze compagnons uit de O19 zeer gewenst en vandaar sloten Carmen, Anisah, Gamze en Irem van de MO19 aan.

Het was klokslag 13.00. De vaantjes van de landen waren uitgewisseld door de aanvoerders en ondanks de nodige Corona-risico’s gaf onze aanvoerder Anouk gewoon een handje aan de tegenpartij (bij voorbaat excuses aan onze bazen en leraren wanneer heel Unitas dames 1 morgen niet komt werken, naar school gaat etc.!). We waren er klaar voor, de wedstrijd kon beginnen!

De wedstrijd begon rommelig, dit zorgde ervoor dat er weinig kansen gecreëerd werden aan beide kanten. Maar halverwege de eerste helft brak het ware voetbalgevecht los en zette Anisah met een prachtige pass van eigen helft Kelly vrij voor het doel, Kelly schoot de bal rustig achter de keeper: 1-0 voorsprong!
Hierna golfde het spel op en neer, maar Lotte kreeg het maar niet erg warm in de zestien. Helaas konden wij haar hier ook niet bij helpen aangezien 1-0 nog een iets te krappe voorsprong was om haar meer werk te bezorgen. De eerste helft liep op zijn einde en we waren ons al langzaam aan het voorbereiden op het glaasje ranja en de welbekende koekjes in de kleedkamer. Maar toen, een paar minuten voor de rust.. een vrije trap net buiten de zestien! Sophie ging achter de bal staan en..... schoot deze ma-gi-straal binnen! Na zo’n mooi doelpunt kon een Mbappé-celebration niet uitblijven. Met twee doelpunten voorsprong konden we met een fijn gevoel ons verdiende glaasje ranja gaan drinken.

In de kleedkamer waren we het allemaal met elkaar eens, dit mochten we niet meer weggeven! Weer helemaal uitgerust, met opgeheven hoofd en de nodige aanwijzingen van de trainert kwamen we de kleedkamer uit met als doel de voorsprong te vergroten. Aangezien we donderdag besloten om niet op het veld te trainen maar massaal aandachtig naar Feyenoord-NAC te kijken om hier de nodige tactieken uit te halen, wisten we hoe dit moest!

Ook in de tweede helft stond de verdediging als een muur en werden er weinig kansen weggegeven. Nogmaals sorry Lotte, maar je blijft het nog wel eventjes koud hebben! De meest dreigende speelster van onze zuiderburen kwam er niet meer aan te pas en werd maar een linie teruggehaald wat ertoe leidde dat onze vaste laatste vrouw, Bodine Mathon, op het middenveld kwam te staan. Een primeur! Terwijl grenswachters hun best deed de punten alsnog mee terug naar de grens te nemen werd aan de andere kant een corner bij de eerste paal door Irem binnengelopen: 3-0! Het verzet was gebroken!

Waar de Grenswachters steeds geïrriteerder werden, bleven Lonneke en Chemèhne voor de nodige dreiging op de flanken zorgen wat voor een heel arsenaal aan kansen zorgde. Die 3-0 was zeker nog niet genoeg! Waar we de eerste helft massaal een paniekmoment hadden voor een blessure bij onze enige echte Denise, Bourard, van Endhoven na een rabona-achtige actie aan de zijlijn, bewees ze maar weer dat pijn een emotie is die je uit kan schakelen en was er van dit mogelijke kwetsuur de tweede helft niets meer te zien. Tijdens een van onze aanvallen op het Belgische doel kwam een afgeslagen bal dan ook voor de voeten van onze Bourard en zonder te twijfelen schoot ze de bal buiten bereik van de keeper binnen. Fenomenaal was hier het juiste woord voor en een bijpassend dansje, afgekeken van de Belgische middenvelder van topclub FC Eindhoven, om het te vieren was hier dan ook op z’n plaats. Toch nog een doelpunt met een Belgisch tintje deze wedstrijd! De slotfase werd solide uitgespeeld door Unitas met hier en daar nog wat tackles van Sjerrelin en Carmen waar Sergio Ramos nog wat van kan leren, waardoor er na 90 minuten een stand van 4-0 op het scorebord stond. Hiervoor complimenten aan Kim die foutloos was in het bedienen van de knoppen (of dit ook daadwerkelijk zonder hulp van de overige geblesseerden is geweest kunnen wij niet beoordelen aangezien wij het zelf te druk hadden in het veld).

We hebben onze zuiderburen weer goed weten te ambeteren (de ware Belg zal weten wat het betekent ) en zonder punten keerden ze weer terug naar sportpark “Den Buizerd”. Wij kunnen deze interlandperiode met een positief gevoel afsluiten en deze Nations League vervolgen we volgende week met een uitwedstrijd op de vroege morgen in Nispen. Tot volgende week!