met 2-2 gewonnen!

Je hebt zo eens van die dagen dat je toch wel last hebt van onderschatting, of overschatting van jezelf en als team. Dit was zo’n dag. Daar waar we dachten rustig aan te kunnen beginnen aan onze wedstrijd, dacht UVV’40 daar duidelijk anders over.
Achteraf (ja, achteraf) hadden we beter kunnen en moeten weten. Misschien was gemakzucht het eerste kwartier wel het beste woord. We lieten ons wel heel makkelijk aftroeven door het fellere UVV’40. En beide tegengoals in de 9e en 16e minuut waren dan ook typerend voor ons spel. Het leek er wel op of dat we riepen “Help ons scoren, het mag ook in onze goal hoor!” En helaas gebeurde dit ook. Kennelijk hebben we dit nodig om de focus op scherp te zetten.
Tot de 16e minuut waren we nog niet gevaarlijk geweest voor de goal van UVV’40. Hierna veranderde dit snel. Het begon te lopen, we wisten elkaar te vinden en we creëerden weliswaar enkele kansen. UVV’40 bleef echter goed doorspelen, maar we kwamen langzaamaan beter in de wedstrijd. Net voor de rust werd Job op links weggestuurd. Er was weinig versterking voorin. Dit bleek achteraf ook niet nodig te zijn. Met twee kapbewegingen speelde hij knap zijn tegenstander uit en schoot met een geweldig balgevoel minstens even knap van een meter of veertien in de rechter bovenhoek. 1-2. Toch lekker om zo te gaan rusten.
UVV’40 liet het hierbij niet zitten en voerde de druk nog voor de rust op, helaas voor hen en gelukkig voor ons, zonder serieuze dreiging.

Ondanks een 1-2 achterstand begonnen we met een gerust hart aan de tweede helft. In de tweede helft zijn we immers bijna altijd de bovenliggende partij. Maar waarschijnlijk is UVV’40 dit ook. Furieus schoten zij uit de startblokken en gingen op jacht naar hun derde. Hierdoor ontstond er voor ons ook de ruimte om meer in ons spelletje te komen.
Met resultaat! Op een perfect op maat gegeven voorzet was het niemand minder dan Destyno die met zijn hoofd in de 40e minuut de bal in het netje knikte. 2-2.

En nu doorzetten!

Maar ja, wederom dacht UVV’40 dit ook… Door onze jongens nog verder onder druk te zetten, werd het ook op onze helft af en toe billen knijpen. Maar we hadden ook geluk; een ongelukkige terugspeelbal in de 16 van UVV’40 op hun goalie leverde een mooie kans voor ons op om misschien toch nog met meer dan één punt naar de douche te gaan. Helaas voor ons lag de bal toch niet helemaal goed. Kans verloren.
Zoals gezegd golfde de wedstrijd op en neer, waarbij UVV’40 toch vaak wel het betere van het spel had. Een bijna identieke situatie deed zich voor op onze helft; een bal wordt hard en strak over de grond naar hun spits gespeeld, tegen de voet van Jesper. De bal kwam zo hard tegen zijn voet dat deze direct op onze goal af ging, recht in de handen van de keeper. Terugspeelbal of niet? De sterk fluitende scheidrechter interpreteerde deze situatie als een onbewuste actie van de verdediger. Terecht, maar de verbazing bij UVV’40 was (voor de neutrale toeschouwer) wel te begrijpen.
Niet veel later, bij de zoveelste corner van UVV’40, ontstond de zoveelste hectische situatie voor de goal van Sietze. De bal die uiteindelijk via een groen witte schoen via het geel zwarte hoofd van Duncan de witte lat raakte en daarna via de groene grasmat weg stuiterde had veel weg van de goal (geen goal) van Paul Lampard in de wedstrijd tegen Duitsland op het WK van 2010. Met dat verschil dat dat een overduidelijk terecht doelpunt was en hier toch echt de VAR nodig was om een onpartijdig oordeel te vellen over de situatie. Weer billen knijpen èn misschien ook wel een flinke dosis geluk dat Duncan z’n hoofd er nog tegen aan had kunnen zetten.
Uit deze scrimmage ontstond direct een gevaarlijke situatie die wel eens beslissend in ons voordeel had kunnen uitvallen. Helaas was onze dosis geluk voor onze jongens en meiden nu ècht op en moeten we ons gelukkig prijzen mij deze 2-2!

Volgende week de kraker uit tegen VVR (op ècht gras!)