Unitas’30 D3 ronde verder na bekerthriller

Nadat D3 op 16 maart jl. in de 1/8e finale had afgerekend met DSE D1 (2-2, winst na strafschoppen), trad het vandaag aan tegen Noordhoek D1. Het werd een zinderende pot voetbal met uiteindelijk wederom een 2-2 eindstand en wederom een strafschoppenreeks. Deze werd winnend afgesloten door D3 waardoor de geelhemden zich kwalificeren voor de halve finale.

Dat het traditioneel lastig is om na een Europese wedstrijd jezelf op te laden voor de volgende ‘normale’ wedstrijd, is bekend. Desalniettemin waren de jongens van D3 op deze Paasmaandag gebrand op een goede wedstrijd en een goed resultaat.

De tegenstander, Noordhoek D1, was volslagen onbekend. Wat wisten we wel? Dat de jongens van Noordhoek D1 gemiddeld minimaal een jaar ouder zijn (bron: www.vvnoordhoek.nl). Dat Noordhoek D1 dit seizoen nog niet ongeslagen was (bron: www.voetbal.nl), maar verder? Geen idee. De ploeg uit het gelijknamige dorp bereikte de kwartfinales door in eerste instantie in de poule af te rekenen met Rimboe D1, Internos D4 en NVS D2. In de daaropvolgende rondes werd eenvoudig gewonnen van DSE D2 en WVV’67 D2.

Om 11:30u, een half uur voor aanvang wedstrijd, kwamen we aan op sportpark De Zwingelkooi. Hele families waren uitgerukt. Vaders, moeders, broertjes en zusjes, opa’s en oma’s. Zowel aan Unitas’30-zijde als bij de thuisploeg. De ambiance was voelbaar en langzaam steeg de spanning bij de jonge Unitassers. Helemaal toen de jongens van D3 de warmlopende tegenstander bezig zag. Er zaten een aantal grote jongens tussen zeg! Maar niet gevreesd, D3 heeft dit seizoen al vaker tegen fysiek sterkere tegenstanders gespeeld en kon zich eigenlijk altijd wel meten.

Op naar de wedstrijd. De volgende basiself werd de arena in gestuurd: Jordy (k), Daan, Sam, Ricardo, Justin, Amine, Mees, Remco, Bart, Levi en Ozan. Op de bank zaten Rohan, Jerom en Sohayb. Het devies was duidelijk: laat de bal het werk doen, ga niet onnodig de duels aan, geen dribbels maar combineren. Op het moeilijk bespeelbare veld – of zijn onze jongens zo verwend? – kwamen beide teams niet echt toe aan goed voetbal. Al na vijf minuten kwamen de gastheren op voorsprong. Balverlies in de Leurse opbouw werd genadeloos afgestraft door de behendige Noordhoekse spits.

Achterstanden wegpoetsen, daar zijn de jongens van D3 inmiddels ook wel bekend mee. Unitas’30 schakelde een versnelling hoger en er werd plots best aardig gecombineerd. Driehoekjes, mooie steekpassjes, schijnbewegingen, een behoorlijk arsenaal werd opengetrokken. Helaas leidde dit nog niet toch echte kansen, mede omdat Noordhoek georganiseerd verdedigde. Een paar keer kwamen we er wel langs, via de zijkanten vooral, maar telkens werd de bal zonder enige twijfel weggewerkt. Niet raar dat Unitas’30 uiteindelijk via een afstandsschot langszij kwam. Het was Ricardo die een mooi hard schoot in petto had en daarmee de bal over de keeper schoot. 1-1 en de mouwen werden opgestroopt.

Helaas was de vreugde van korte duur want weer was het de Noordhoekse spits die handig scoorde. Een voorzet vanaf rechts werd fraai met de kruin verlengd, over Jordy en over de doellijn. Een mooie goal overigens.

In de rust werden de puntjes op de i gezet. Terug naar de aanwijzingen van voor de wedstrijd. Blijf combineren en ga geen duels opzoeken. In de tweede helft werd de druk steeds verder opgevoerd, maar er leek geen doorkomen aan. De Noordhoekse laatste man moest bijna aan de beademing, zoveel meters afgelegd en zoveel ballen tegen gehouden. De Unitassers bleven het proberen, keer op keer werd een aanval opgezet, verdedigers schoven in, maar de juiste opening of steekpass werd maar niet gevonden. Om moedeloos van te worden. En dan is het natuurlijk uitkijken voor de tegenstoten. Hoewel Jordy weinig te doen had, kwam de thuisploeg er soms gevaarlijk uit waarbij we zoals altijd uit moesten kijken met dode spelmomenten. Gelukkig werd de instelling en het goede spel beloond. Twee minuten voor tijd werd een aanval opgezet via Jerom en Levi aan de linkerkant. Eén van de twee (ondergetekende weet niet meer wie) speelde de spits, Sohayb in. Sohayb schermde goed af, draaide naar rechts en passte de bal door naar de rechtsbuiten. Bart, rechtsbuiten van dienst, kwam aanstormen, dacht niet na en schoot de bal met de wreef feilloos in de verre kruising. Schitterend doelpunt en een enorme ontlading bij alles wat geel-zwart was.

In de resterende tijd kreeg Noordhoek nog een vrije trap op onze helft, billenknijpen. Deze werd verdedigd en Unitas’30 trok weer ten aanval. Sohayb ontsnapte en werd met een tackle van de bal veroverd. Corner. In de dying seconds. Sohayb had wat pijn en kreeg een blessurebehandeling. Plots fluit de arbiter voor het eindsignaal. Strafschoppen.

Jongens boos. De corner moet toch worden genomen? Maar de scheidsrechter blijft bij zijn beslissing. Uiteraard. Moeten de jonge honden van D3 nog leren ;). Nicky heeft nog een sterke speech voor de jongens. Maar wie gaat ze nemen? Amine en Jerom hadden nog veel vertrouwen van de vorige strafschoppenreeks tegen DSE. Ook Daan, Rohan, Remco en Ricardo staken overtuigend hun hand in de lucht. Een aantal jongens wilde absoluut niet en een aantal jongens liever als nummer 6 of 7 of een nog hoger getal.

De volgorde werd bepaald en Amine nam de eerste. Doelpunt. Ook Noordhoek scoorde, hoewel Jordy er superdichtbij zat. Nicky had Jordy nog een laatste tip gegeven: blijf zo lang mogelijk kijken naar de speler en kies pas je hoek als hij bij de bal is.

De tweede. Daan. De aanloop volgt en de bal gaat mooi richting de hoek. Maar de keeper redt. Mineur in het Unitas’30-kamp. Maar ook Noordhoek mist. Jordy blijft rustig in het midden van de goal en houdt de bal tegen.

De derde strafschop schijnt volgens onderzoekers de belangrijkste te zijn (?). Jerom kan deze zware taak wel aan en schiet simpel raak. En weer houdt Jordy de strafschop van Noordhoek tegen. We staan met 1-2 voor.

De vierde wordt genomen door Ricardo. Foutloos. Ook Noordhoek scoort en het staat 2-3.

Remco neemt de vijfde penalty. Als hij scoort, winnen we deze reeks. Toch? Remco heeft niks door, de andere 13 spelers wel. Remco, nog wat boos op de scheidsrechter vanwege die corner in de laatste seconde, pakt geconcentreerd de bal. Een koelbloedige aanloop en het schot … raak! Remco wordt bedolven onder de geelhemden.

De tegenstander feliciteert de winnaars en neemt op uiterst sportieve wijze afscheid. De Unitassers worden na de wedstrijd door de meegereisde supporters als ware helden ontvangen en mogen zich op gaan maken voor de halve finale. Tegenstander en datum nog onbekend.

Deze week wordt de normale draad weer opgepakt. Donderdag trainen we en zaterdagmiddag wacht RBC D3, voor de derde keer dit seizoen.

Tot dan.