Terugblik 2015-2016 -- deel 1 : Senioren

Unitas’30 2 was vorig seizoen kampioen geworden in de Reserve 2^e klasse, waardoor het dit seizoen debuteerde in de Reserve 1^e klasse. Handhaving was al snel bereikt, waarna het team zich op de laatste speeldag nog kon kwalificeren voor de nacompetitie. Ondanks dat dit niet lukte, is handhaving een goed resultaat.

De senioren selectie heeft dit seizoen veel gebruik gemaakt van de A-selectie. Een groot compliment is op zijn plaats voor de betreffende spelers en het kader er omheen. Deze ontwikkeling draagt op een positieve wijze bij aan de stap van A-junioren naar senioren selectie, waar we als vereniging in de toekomst de vruchten van hopen te plukken.

Unitas’30 3 was net als voorgaande jaren actief in de Reserve 4^e klasse. Tussen een aantal selectieteams was het een lastig seizoen, waarbij het team uiteindelijk op de laatste plaats eindigde. Een speciaal woord van dank voor enkele spelers die zichzelf beschikbaar hebben gesteld voor de senioren selectie. Ander opmerkelijk feitje: trouwe doelman, ook wel bekend als één van de geestelijk vaders van het team, Sebas van Elteren heeft zijn schoenen na dit seizoen aan de wilgen gehangen. Sebas, een rasechte Unitasser, werd uitgezwaaid met een passende afscheidswedstrijd waarbij menig coryfee zijn kunsten vertoonde.

Unitas’30 4 was ingedeeld in een sterke competitie waarbij het een aantal keer zelfs de provincie uit moest om tegen enkele Zuid-Hollandse opponenten te spelen. Desalniettemin werd de competitie beëindigd op een 9^e plaats, waardoor nacompetitie net ontlopen werd.

Unitas’30 5 deed net als vorig seizoen ook dit jaar weer lang mee om de bovenste plaats. Op 10 april was een onderlinge confrontatie met de concurrent, OMC 6, beslissend in de strijd om het kampioenschap. De Dordtenaren waren met 3-0 te sterk, waardoor ut Vijfde op de tweede plaats eindigde. Een knappe prestatie voor het team van trainer/coach Thijmen.

De jongens van Zondag 6 maakten dit seizoen hun debuut als senioren en moesten duidelijk nog wennen aan het hogere tempo en het niveau. Hoewel de mannen van Mike Bruil op de laatste plaats eindigden, bleef de sfeer optimaal en was het altijd gezellig in de derde helft.
 
De Veteranen, ook wel bekend als Zondag 7 (of andersom?), streden weer lang voor de dubbel. Op 1 mei werd het kampioenschap behaald na een superieure 2-0 overwinning op DSE. In de beker was SC Welberg helaas te sterk. Zo werd een mooi seizoen wederom afgesloten met een prijs.

Unitas’30 Dames 1 beleefde dit seizoen voor het eerst een volledige competitiereeks, die niet onverdienstelijk werd afgesloten. Er werd twee keer gewonnen, vier keer gelijk gespeeld waardoor het team op de één-na-laatste plaats eindigt. De basis voor een verdere doorstroming van meisjes naar dames is hiermee gelegd, want ook volgend seizoen is Dames 1 weer verzekerd van competitievoetbal. Een prima ontwikkeling binnen onze club.

Unitas’30 Zaterdag 1 was dit seizoen erg wisselvallig. De ene week bleef het knap overeind tegen een ploeg uit de hogere regionen, de week erop verloor het van een laagvlieger. De kwaliteiten zijn zeker aanwezig, dus wie weet waar het schip volgend seizoen gaat stranden. Opmerkelijk feit was het vertrek van steunpilaar Rick Breugelmans, die zich liet verleiden door een mooi aanbod uit Brazilië.

Zaterdag 2 werkte dit seizoen goed samen met Zaterdag 1, wat een positieve ontwikkeling is. Wedstrijden van dit team stonden garant voor veel goals: 9-6, 1-8, 13-2; zomaar een greep uit de uitslagen. Een solide plaats in de middenmoot is het eindresultaat.

Zaterdag 3 behaalde een zelfde prestatie als Zaterdag 2. Een mooie ontwikkeling van deze groep dat enkele jaren geleden als fusie ontstond uit twee teams en qua leeftijd ver uit elkaar lagen. Het team is samengesmolten en gaat ook volgend seizoen verder. Goed om te zien.

Het vierde zaterdagteam ervoer een bewogen seizoen. Halverwege het seizoen ontviel hun leider, en rasechte clubman, Renson van der Heijden, ons. Deze gebeurtenis zorgde voor een gifzwarte bladzijde uit de geschiedenis van dit team. Daarentegen is de vriendschap in dit team één van ware aard. De jongens van Zaterdag 4 gaan zowel binnen als buiten het veld goed met elkaar om en gaan ook volgend seizoen gelukkig door als vriendenteam.

Ook het 35+ en 45+ voetbal hebben in middels een prominente plek binnen het recreatieve seniorenvoetbal. Nagenoeg iedere vrijdag staan veld 1 en 2 vol met voetballers van 35 jaar een ouder. De vrijdagavond bij Unitas’30 is inmiddels een begrip in de wijde omgeving en de laatste editie van Ton Staaltjens Cup (20 november 2015) is inmiddels een fenomeen.

Het recreatieve seniorenvoetbal heeft een belangrijke positie binnen onze vereniging. Jeugd wordt senior en slechts een klein deel redt het of heeft de ambitie om in de seniorenselectie te spelen. Het streven van de club is om ieder lid een levenlang voetbal te bieden. Dit kan bij de verschillende teams die op verschillende niveaus spelen. Zelfs als je denkt dat het na een bepaalde leeftijd voorbij is, kun je bij Unitas’30 terecht (zie de vrijdagavonden).

Afgelopen seizoen heeft Unitas’30 diverse beleidsvergaderingen gehouden. Hierin is onder andere gesproken over de toekomst van het recreatieve seniorenvoetbal. Deze toekomst ligt zonder meer op zondag. Nieuwe teams (jeugdteams die doorstromen naar de senioren) worden geacht om op zondag te gaan spelen. De huidige zaterdagteams zullen door Unitas’30 niet worden opgedoekt maar als een zaterdagteam zelf besluit ermee te stoppen, heeft Unitas’30 besloten dat deze plaats niet wordt overgenomen door een nieuw seniorenteam op zaterdag. Dit is een direct gevolg van de sterke groei van de jeugdafdeling, die inmiddels jaren geleden is ingezet.