SEIZOEN ZIT EROP VOOR UNITAS’30 1

Net als tegen Internos was er ook tegen Dubbeldam sprake van een groot verschil in het vertoonde spel van Unitas’30 in de eerste en de tweede helft. Unitas’30 begon goed, gaf in de eerste helft geen kansen weg en was zelf een paar keer dreigend. Een schot van Tom Croes ging voorlangs en een grote kans voor Jordy Bollaart werd katachtig gekeerd door de Dubbeldam-goalie. Tien minuten voor tijd kwam dan toch de, op dat moment, verdiende openingstreffer. Bij een hoge voorzet werd Jordy onderuit getrokken, waar de scheidsrechter kort op stond. Het oordeel was hard: penalty. Jordy ging zelf achter de bal staan en schoot onberispelijk binnen. 

Met deze stand hing een stuntje in de lucht. Unitas’30 moest namelijk met 4-0 winnen van Dubbeldam, om nog enigszins kans te maken op een wonder. Dubbeldam zou dan op haar beurt weer met 4-0 moeten winnen van Internos …
De verhoudingen van de eerste helft, waren volledig kwijt in het tweede bedrijf. Dubbeldam schakelde een paar tandjes hoger en kreeg kans op kans. De 1-1 viel na een stief kwartier, waarna het ook zomaar 1-2, 1-3 en 1-4 had kunnen worden. Voor doelman Roy Janssens een ideale situatie om weer in het ritme te komen na lang blessureleed. 

Toen de Dordtse storm ging liggen was de wedstrijd weer in evenwicht en beide teams leken vrede te hebben met een gelijkspel. Na het laatste fluitsignaal werden de strafschoppen genomen, die waarschijnlijk geen waarde meer hebben. Het toetje was voor het laatst want de één (panenka) was nog mooier dan de ander (strak in de kruising). 
Desalniettemin kunnen we als vereniging terug kijken op een bijzonder seizoen. In de winterstop leek Unitas’30 1 nog kansloos voor een prijs. In de tweede seizoenshelft werd een ijzersterke reeks weggezet. Acht van de elf competitiewedstrijden werden gewonnen, en alleen bij Zundert werd verloren. Ook de nacompetitie werd sterk begonnen, het sterke Oosterhout werd in een tweeluik verslagen. In de volgende ronde was één wedstrijd fataal, de 4-1 nederlaag bij Internos zorgde voor een nagenoeg kansloze uitgangspositie, waarna de wedstrijd van gister een formaliteit was. 

Het mooie aan deze opmars is dat veel jongens van de A-selectie een belangrijke rol hebben gespeeld. Zonder individuen eruit te halen, kan Unitas’30 oprecht trotst zijn op deze jongens die drie maanden lang elk weekend twee wedstrijden op niveau speelden. Op zaterdagen in de A1, dat nog lang heeft gestreden om het kampioenschap in de Hoofdklasse en op zondagen met het Eerste en Tweede. 

De selectie heeft dit seizoen enorm veel tegenslagen gehad met blessures en schorsingen. Enkele steunpilaren werden (en zelfs: worden) lange tijd gemist. Dit heeft helaas ook zijn tol geëist in de slotfase van dit seizoen.

Dit neemt niet weg dat deze sterke selectie weer goede stappen heeft gezet in de verdere ontwikkeling. Voor het derde opeenvolgende seizoen strijdt de ploeg tot het laatst voor promotie naar de tweede klasse.

Ook Unitas’30 2 maakte dit seizoen geheel onverwachts nog kans op promotie. Helaas ging de laatste wedstrijd van het seizoen, uit bij JEKA verloren, waardoor nacompetitie definitief uit beeld was. Door blessures en schorsingen was het ook voor Unitas’30 2 niet altijd makkelijk om voldoende fitte spelers op te stellen.

Tenslotte is een groot compliment op zijn plaats voor alle spelers van de volledige selectie (1, 2 en A-selectie), voor alle begeleiders, trainers, toeschouwers, wedstrijdsecretarissen en overige vrijwilligers die direct of een indirect hun steentje hebben bijgedragen.

Voor volgend seizoen zien de zaken er weer goed uit. De selectie blijft grotendeels in tact en wordt aangevuld met enkele versterkingen en de jongens uit de A.

Namens Unitas’30, een fijne zomerstop en tot op de Clubdag op 12 juni!