Maurice Hermus 25 jaar KNVB Scheidsrechter

De eerste officiële wedstrijd die floot was TSC tegen Moerse Boys, dit is dus erg opmerkelijk.

Maurice is bij Unitas'30 de man die als Scheidrechtercoördinator gezorgd heeft dat bijna alle thuiswedstrijden van onze jeugdteams gefloten worden door eigen clubscheidrechters en niet meer door leiders of ouders, hij is verantwoordelijk voor de aanstellingen, opleiding en begeleiding van deze scheidsrechters.

Maurice proficiat met het behalen van dit 25-jarig jubileum als KNVB Scheidrechter op hoofdklasse niveau. Hoe ben je scheidsrechter geworden?
Op 25 januari 1989 behaalde ik mijn diploma scheidsrechter III (BOS-Cursus). Op 17-jarige leeftijd begon ik toen met wedstrijden fluiten voor de KNVB bij de jeugd. In die tijd floot je meestal twee wedstrijden: in de ochtend bij de E of D en daarna nog een C of B wedstrijd. Meestal floot ik er maar één omdat ik zelf nog in de A-jeugd speelde. Op mijn 20ste moest ik noodgedwongen stoppen met voetballen en ben ik me helemaal toe gaan leggen als scheidsrechter.

Hoe is je carriere als scheidsrechter verlopen? 
In 1996 promoveerde ik naar de hoogste lijst van de jeugd en mocht je wedstrijden fluiten van de landelijke A- en B-jeugd. In 1999 maakte ik de overstap naar de senioren en begon ik weer helemaal onderaan, in groep 5. Vervolgens promoveerde ik na iedere twee jaar een groep omhoog. Vanaf 2005 ging het snel, ik promoveerde naar groep 2 en dan fluit je wedstrijden in de 1e of 2e klasse. Na één jaar promoveerde ik naar groep 1 en kwam ik op de landelijke lijst en ging wedstrijden fluiten in de hoofdklasse. Je gaat dan door heel Nederland heen.

Wat zijn je hoogtepunten in die periode?
Het seizoen 2006/2007 is toch wel mijn mooiste jaar geworden in mijn loopbaan als scheidsrechter. Tijdens deze competitie floot ik de derbies in Den Haag (Tonegido – Haaglandia) en in Amsterdam de wedstrijd AFC – DWS. Maar ook de toppers WKE – Lienden en de mooiste topper, voor ruim 2.500 toeschouwers,  VVSB – Argon.
Maar het bleek nog mooier te worden, in juni 2007 kreeg ik de finalewedstrijd voor promotie hoofdklasse in het zaterdagvoetbal aangewezen Staphorst – Berkum. Dit was een bijzondere wedstrijd, omdat ik als zondagscheidsrechter deze teams totaal niet kende en ook niet bekend was met de entourage van het zaterdagvoetbal. Deze bleek geweldig te zijn; voor ruim 3.000 toeschouwers, een schitterende ambiance was het een heerlijke wedstrijd om als scheidsrechter te mogen optreden.
Het was nog niet gedaan en achteraf begreep ik waarom ik de vorige wedstrijd aangewezen kreeg, want maandag 4 juni werd ik gebeld door het hoofdkantoor van de KNVB in Zeist en kreeg ik dé wedstrijd van het amateurvoetbal aangewezen. De wedstrijd om het algeheel kampioenschap van Nederland tussen IJsselmeervogels (zaterdag) – Argon (zondag). Dit was duidelijk het hoogtepunt uit mijn carrière. Bij misschien wel de mooiste vereniging van Nederland: IJsselmeervogels waar ruim 6.000 toeschouwers aanwezig waren. Een toeschouwersaantal waar vele betaald voetbalclubs jaloers op zijn.

Hoe omschrijf je je huidige periode als scheidsrechter?
Hierna bleef ik nog vier jaar op het hoogste niveau actief als scheidsrechter en in 2011 moest ik helaas een stapje terug doen naar groep 2 waar ik tot nu toe nog altijd mijn wedstrijden met plezier fluit.